Het hoge woord is eruit, het gaat minder goed met mij dan ik dacht. Voorheen draaide ik er nog een beetje omheen, maar dat kan nu niet meer. Op die manier houd ik mezelf voor de gek en iedereen om mij heen. Al een paar keer eerder liet ik het ergens vallen, maar nooit werd dat echt serieus opgevat. Ik deelde een bericht op mijn Instagram over een gesprek dat ik heb gehad en moet zeggen dat het heerlijk voelde om het te vertellen.
Zoals ik al aangaf, heb ik hier en daar al wat laten vallen dat het niet zo heel goed ging met mij. Sterker nog, in 2015 heb ik het ook al een keer duidelijk gemaakt in dit artikel. Ik vertelde dat ik het niet alleen aankon en dat ik juist mensen nodig heb. Dit is één van de artikels waar ik het durfde te vertellen hoe ik me voelde. Dat is het fijne aan een blog. Hoe leuk ik de reviews en vlogs ook vind, het is zo goed om af en toe eens je gedachten van je af te schrijven.
”Oh is het zo erg”
Februari dit jaar kwam het artikel online dat mijn blog één jaar bestond. Hier in gaf ik wederom aan dat het écht niet goed met mij gaat en dat ik al ruim drie maanden thuis zit. Ik had gehoopt op een wonder, dat ik magisch in die drie maanden beter zou worden. Helaas is dit nooit gebeurd en werd het voor mij nu tijd om echt hulp te gaan zoeken. Veel van mijn kennissen en vrienden hebben dit artikel gelezen en ineens werd ik overspoeld door appjes en andere berichtjes. Eerlijk? Hier werd ik niet goed van. Ik kreeg commentaar over het feit dat ze geen idee hadden dat het zo slecht met mij ging en ‘oh is het zo erg’. Dit waren ook de mensen die wisten hoe het met mij ging, maar nu ze het zo letterlijk hadden gelezen drong het door. Natuurlijk waren er ook goed bedoelde berichtjes en zat mensen die terecht er van schrokken. Het is niet elke dag dat iemand aangeeft hoe klote iemand zich voelt.
Het cliché is echt waar
Een cliché is niet voor niets een cliché. Het is gewoon zo. In dit geval is het cliché dat je je vrienden leert kennen in slechte tijden. Man, wat heb ik me vergist in sommige mensen zeg. Maar tegelijkertijd hebben mensen waarvan ik het niet had verwacht me juist weer verbaasd in hoeverre ze er voor mij zijn. Mijn vrienden hebben inmiddels geaccepteerd dat ik geen behoefte heb in elke week bezoekjes en leuke dingen doen. Dit is niet mijn eigen keuze, dit is mijn gevoel. Ik heb de energie niet eens om een pan af te wassen, dus ook niet om gezellig samen ergens heen te gaan. Sommige mensen begrijpen dit niet en volgens mijn praktijk ondersteunende huisarts moet ik me daar geen zorgen over maken. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan en is toch iets dat mij bezig houd. Toch is het zonde dat er nog veel ‘vrienden’ zijn die geen begrip hebben voor de situatie. Ik hoef geen medelijden, maar begrip lijkt me niet teveel gevraagd. Ik mis stuk voor stuk nog elke dag de vriendinnen die ik heb en helaas soms maar één keer in de vijf maanden zie. Meer laat mijn energiepotje even niet toe en ik hoop natuurlijk dat mijn vriendschappen sterk genoeg zijn. Ik wil ze niet kwijt!
Hoe nu verder?
Voor nu sta ik op de wachtlijst om doorgestuurd te worden naar een psychiater. Ik ben wel onder behandeling bij de praktijk ondersteunende huisarts. Daar heb ik nu één gesprek gehad en dat luchtte al enorm op. In eerste instantie wilde ik hier niet zo open over zijn en er eigenlijk niet teveel tijd aan besteden op mijn blog. Toch merk ik dat ik er veel mensen mee help en dat het voor mezelf ook goed voelt dit te delen. Ik krijg vaak privé berichtjes op Instagram dat ik onbedoeld mensen help en dat voelt goed.
Acceptatie
Voor nu moet ik voor mezelf accepteren dat mijn energie op is. Ik ben zo goed als leeg. Aangeraden is om minder te gaan sporten, elke dag een middagdutje doen en zes keer per dag eten. Ik moet weer op een schema komen, zonder dat het teveel word. Het minder gaan sporten vind ik niet zo leuk, maar ik snap het wel. Normaal geeft sporten je energie, maar in mijn geval lever ik alleen maar meer energie in. Ook geen puf voor die verjaardag? Dan ga je niet. Ik moet mijn schuldgevoel los laten en nu aan mezelf denken. Trust me, dat is onwijs lastig. Een schuldgevoel krijg ik al als ik op de bank in slaap ben gevallen, of de afwas wéér niet heb kunnen doen. Het is een kwestie van accepteren en loslaten.
Nu is het niet mijn idee om van mijn blog iets negatiefs te maken, maar ik vind het wel zo eerlijk om af en toe eens een update te delen. Voor mezelf, maar wie weet help ik op deze manier nog meer mensen. De schaamte is er nu af, nu mijn schuldgevoel nog.. Ik wil iedereen verder bedanken voor de appjes, privéberichtjes en reacties onder mijn foto op Instagram.
Liefs,
Rebecca
Goed dat je zo eerlijk durft te zijn! Ik geloof zelf dat, als het niet goed met je gaat, je maar het beste dat eerlijk kunt uitspreken en inderdaad duidelijk kunt aangeven waar je wel en niet behoefte aan hebt. Ik heb, toen het met mij echt niet goed ging, hetzelfde ervaren als jij. Je leert in die tijd echt wie je echte vrienden zijn en wie niet. Sommige mensen ben ik zwaar teleurgesteld in geraakt, maar er zijn ook mensen die me blij hebben verrast met alle lieve berichtjes. Ik hoop dat je niet lang meer op de wachtlijst hoeft te staan en snel wordt geholpen. Tot die tijd: houd vol en zorg goed voor jezelf! <3
Auteur
Dankjewel voor je reactie. Ik merk inderdaad dat het bij mij heel goed werkt om er open in te zijn. Het delen op mijn blog werkt daardoor echt als een uitlaatklep. Dat ik er nu achter kom wie wel of niet mijn vrienden zijn is alleen maar een bijkomstigheid.
Onze vriendschap is in ieder geval sterk genoeg, mij raak je niet kwijt! <3 Hoewel ik iets verder weg woon zal ik altijd voor je klaar staan. Je moet nu gewoon aan jezelf denken en doen wat het beste voor jou is. De mensen die écht om jou geven zullen het begrijpen en je wilt ook alleen omringd worden met deze mensen. Je bent een topper en ik weet dat het uiteindelijk allemaal goed komt met jou maar het heeft gewoon even z'n tijd nodig. Doe vooral wat jij leuk vind, wanneer jij het wilt en met wie je het wilt. Hopelijk kunnen wij snel weer een datumpje prikken om te kletsen en knuffelen! <3
Auteur
Dat is zeker zo ^^ en het is nou eenmaal zo dat je elkaar niet wekelijks hoeft te zien, zelfs niet maandelijks. Het is goed dat je weet dat je iets aan elkaar hebt zonder altijd bij elkaar te hoeven zijn. Ik hoop jou ook snel weer te zien!
Wow dit wist ik helemaal niet, wat erg meid. Het lijkt mij dat rust ook erg belangrijk is en dat je schuldgevoel daar niet echt bij helpt.. ik zou dus toch proberen het los te laten, ook al vindt je dit moeilijk. Want wie help je ermee als je toch naar al die afspraken gaat? Je vrienden/vriendinnen willen jou toch ook gelukkig en vol energie zien, lijkt mij? 🙂
Ik hoop dat de psychiater je kan helpen en dat je niet alleen rust in je lichaam krijgt, zodat deze kan herstellen, maar ook in je hoofd. <3
Auteur
Zo moet ik inderdaad ook denken. Uiteindelijk help ik er niemand mee en zit ik alleen mezelf in de weg. Er zijn een hele boel mensen die het niet wisten van mij, maar op deze manier hoop ik toch dat mensen snappen waarom ik wat meer afwezig ben.
Goed dat je erover praat, dat is echt heel belangrijk. Ik moet dat ook gaan doen want loop rond met mijn bevallingstrauma. Je denkt dat je het zelf kunt maar komt er dan toch niet uit. Succes meid!! Uiteindelijk komt alles goed ?
Auteur
Ik kan nu wel vertellen wat iedereen bij mij heeft gedaan en dat is dat het je uiteindelijk helpt. Toch weet je dat zelf ook wel en is er eigenlijk niks dat iemand kan zeggen om je er van te overtuigen. Uiteindelijk hoop ik dat je het toch gaat doen en dat ook jij er uit komt!
Oh wat ben ik trots op jou en je eerlijkheid!!! <3 Het gaat helemaal goed komen met jou meid, je zet nu al zoveel stappen. XX
Ik herken je verhaal zo goed. Ik vind in ieder geval dat je er al goed over kunt praten. Mijn therapeuten zeiden altijd dat dat al een stap in goede richting was. Neem je tijd, sterkte. <3
Wat goed dat je dit deelt Rebecca! Dat schuldgevoel is totaal niet nodig, al lijkt dat voor een buitenstaander natuurlijk makkelijk om te zeggen. Volg het pad dat je moet volgen en neem je tijd daarvoor 🙂 En als je vrienden dit alles niet begrijpen, weet dan dat er zoveel lezers zijn die wél begrip tonen voor je situatie. Een kleine troost misschien, maar wel iets om aan vast te houden!
Auteur
Het is misschien een kleine troost maar het doet me echt heel goed om dit allemaal te lezen. Gisteren kreeg ik de reacties binnen, maar nu rustig alles na lezen merk ik pas wat dit met mij doet. Ontzettend bedankt voor je mooie reactie ^^
Wat een rotte situatie voor je, ik hoop dat het vanaf nu beter met je zal gaan. Sterkte ermee!!
Bah, het verbaast me toch iedere keer weer wat voor verassingen het lichaam soms kan laten zien. Zo naar om te lezen wat het met je en omgeving kan doen.. Hopelijk knap je snel weer een beetje op en krijg je je energie weer terug:).
Sterkte!
Vooral in dat schuldgevoel herken ik me enorm. Schuldgevoel zorgt ervoor dat ik uitgeput raak, nergens meer zin in heb en dus ook – mede dankzij de hoge druk op de Uni – veel meer dingen cancel dan voorheen. Terwijl ik juist altijd zoveel energie put uit het zien van m’n vrienden en vriendinnen. Ik ben echt trots op je Rebec, weet dat! Je bent een TOPPER en ik vind het echt onwijs knap dat je dit zo hebt weten te verwoorden. Liefs!
Auteur
Daar begint het inderdaad mee, dus ook jij moet misschien toch een stapje terug. Zie hier hoe makkelijk ik het zeg haha. Voorheen verzon ik smoesjes om niet te gaan, maar nu word het toch tijd om eerlijk te zijn als ik bijvoorbeeld geen zin heb..
Als ik jouw vlogs kijk, zie ik altijd een vrolijke dame voor mij. Ik wist al dat je je al een tijdje niet oké voelt en dat was online echt niet terug te zien. Daarom vind ik het ook goed van je dat je nu iets ‘negatiefs’ deelt. Internet is niet altijd regenbogen en zonnestralen. Dat schuldgevoel moet je inderdaad loslaten en gewoon even egoïstisch zijn en voor jezelf kiezen. Ik vind je een topper en vind het heel knap van je dat dit met ons deelt! <3
Auteur
Toen ik een aantal weken geleden een vlog deelde waarin ik nog net niet huilde en vertelde dat het niet goed ging, merkte ik dat veel mensen dat ”fijn” vonden. Niet om mij zo te zien, maar om het feit dat ik inderdaad ook eens iets minder leuks laat zien. Maar laat dat nou eens heel normaal zijn in mijn dagelijkse leven. Ik merk dat het goed doet om er zo over te praten en dat mensen het inderdaad goed vinden om ook eens te lezen 🙂
Wij leven en wij leren, helaas raken wij soms mensen kwijt in slechte tijden. Maar zulk soorten mensen kan je beter kwijt dan rijk zijn. Een echte vriend blijft wel tot het einde van de ritjes. Heel veel sterkte! Fijn dat je door de blog anderen kan helpen. 🙂
Ik had je Instagram post inderdaad al gezien. Knap dat je nu hulp hebt gezocht en hopelijk ga je die ook snel krijgen! Dat schuldgevoel als je op de bank in slaap valt herken ik, terwijl het eigenlijk een teken is dat je het nodig hebt. Hopelijk gaat het je lukken om je de komende tijd minder schuldig te voelen en ga je je ook weer wat beter voelen. Erover praten is in ieder geval alvast een hele goede stap en daarna komen er zeker meer moet je maar denken. Stapje voor stapje ga je er komen. Heel veel sterkte!
Auteur
Zo moeten we het ook inderdaad gaan bekijken. Je valt niet voor niets zomaar in slaap. Toch merk ik dat ik er vaak tegenin ga en dan het huishouden ga doen. Hier moet ik nu toch maar eens vanaf stappen. Dankjewel voor je reactie!
Hey Rebecca!
Ik wil even zeggen dat ik het super goed vind van je dat je uit jezelf hulp heb gezocht!
Het is lastig om te zeggen dat het niet lekker gaat en het te “accepteren”. Het staat tussen haakjes want je accepteert het niet van jezelf dat je dingen niet kan doen.
Doe lekker dingen waar jij je goed bij voelt en niet omdat andere mensen het van je verwachten!
Sterkte meid!
En je mag altijd een berichtje doen als je gewoon wil klagen.
X Doortje
Auteur
Lief! Dankjewel ^^
Ik moet inderdaad een stuk minder gaan doen wat mensen van me verwachten..
Heel goed van je om te schrijven over hoe jij je voelt. Het is heel lastig om in deze situatie te zitten. Dus super knap op het dan ook nog te delen met ons.
Ook al is t dan maar eens in de 5 maanden dat wij elkaar zien. You’ve got a friend in me. Een prater ben ik ook niet en dat weet je gelukkig. Je bent een geweldig mens, dat heb ik altijd al gevonden en heb veel bewondering over hoe je het allemaal maar weer doet. Soms moet je in t leven een stapje terug doen. En dan hopelijk stapje voor stapje weer vooruit! Dikke knuffel,
Auteur
I know I do! <3 Zoals ik je laatst ook al vertelde er zijn mensen -waaronder jij- van wie ik het ook niet verwacht dat we ineens twee uur aan de telefoon hangen, haha. Ik weet dat onze vriendschap, ondanks dat we elkaar 2 keer per jaar zien goed genoeg is!
Ik kan echt heel goed begrijpen dat je je in sommige situaties heel erg schuldig voelt, maar zoals je zelf al zegt: laat het los en rust lekker uit. Het belangrijkste is dat je aan jezelf denkt en als de buitenwereld dat niet kan accepteren, dan so be it. JIJ bent momenteel degene die moet herstellen en daar gaat het om. Dat je dan een keertje de afwas niet hebt kunnen doen of een verjaardag over moet slaan, daar vergaat de wereld niet van. We spreken elkaar misschien niet heel erg veel, maar weet dat je me altijd kunt appen. Maar neem vooral je tijd en rust uit <3
Ah jeetje, wat vervelend dat je je zo naar voelt. Ik hoop dat je echt aan jezelf kunt gaan denken en verwachtingen van anderen los kunt laten. Luister naar je eigen gevoel en doe alleen dingen als dat echt goed voor jou voelt, ongeacht wat anderen daarvan zullen denken. Heel veel sterkte meis! X
Jouw eerlijkheid en openheid is alleen maar goed. Schrijf het maar lekker van je af! En ik begrijp jouw schuldgevoel heel goed, maar ik kan jou uit ervaring vertellen dat je niet oplaad als je jouw energie in de verkeerde dingen steekt (makkelijker gezegd dan gedaan, I know). Je gezondheid is zo onwijs belangrijk. Heel veel succes en sterkte de komende periode! Erover schrijven en vertellen is zo’n onwijs belangrijke eerste stap. Nu jezelf nog op die eerste plaats zetten, dan gaat het langzaam aan vast steeds beter met je. Dat gun ik je ieder geval van harte. En.. Vrienden die jou waard zijn zullen blijven, dat weet ik zeker 😉 die anderen zorgen alleen maar voor bad vibes, en ik wens jou Good vibes Only!
Auteur
Dat is wel een beetje het motto inderdaad! Dankjewel voor deze lieve reactie <3
Bad vibes zijn er helaas genoeg en daar word ik alleen maar moe van, toch probeer ik iedereen te vriend te houden en daar moet ik ook mee stoppen.
Wanneer mensen niet alle aandacht zelf krijgen, stoten ze je af. Blijf sterk en hopelijk kom je er snel uit. Be strong as you are!! Super knap dat je dit hebt gedeeld <3
Het is goed en knap dat je er over praat. Het is niet makkelijk maar je hebt het toch maar mooi gedaan. Echte vriendschap blijft wel, want bij echte vriendschap gaat het niet maar om leuke dingen doen, maar ook als er slechte dingen zijn moeten ze er voor je zijn. Goed dat je op zo een moment komt te weten wie je echte vrienden zijn daar hoef je dan ook geen energie meer in te steken, want die heb je zelf hard nodig. Ik hoop dat het snel beter met je gaat!
Auteur
Zo zie ik het ook precies! Die ‘vrienden’ zie ik dan maar als een last van mijn schouders die ik niet meer hoef mee te dragen ^^
Knap dat je dit met ons deelt zeg, het lijkt me niet gemakkelijk om te delen.
Het is soms wel fijn voor jezelf om het allemaal even van je af te schrijven, en als je het niet wilt delen kan je het ook nog opschrijven in een (notitie) boekje.
Ik hoop in ieder geval dat je je snel weer beter voelt!
Rustig aan meis! Ik zit ook 1,5e maand thuis, diep ongelukkig en intens verdrietig. Wilde het niet zien en ging al zo’n 9 maanden met dit gevoel gewoon maar door. Nu ook hulp en steun en het werkt echt . Hoop dat je het ook durft te delen en je moet je zeker niet schuldig voelen. XXX
Wat ontzettend rot zeg. Ik vind het wel echt knap van je dat je dit met ons deelt. Verder, het komt echt goed. Doe vooral rustig aan en luister goed naar jezelf!
Wat een goed artikel heb je geschreven meid. Er zullen altijd vriendinnen zijn met hun mening. Maar je moet denken… De vrienden die der steeds voor je aijn door moeilijke periode dat zijn echt vriendinnen die altijd voor u zullen zijn. Ik zelf heb dat in de loop der jaren ook onder vonden. dat rap de Mensen die je dacht vrienden te zijn dat eigelijk nooit waren. Maar op de begraving van mijn papa dat ik pas zie wie echt mijn vrienden waren. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat alles goed komt met je. Ik Zou zeggen neem vooral de tijd en luister naar je.lichaam. xx
Als eerst: ik vind het super knap dat je dit online zet! Dit is jouw stukje internet, het is zo goed dat je het van je af schrijft. Ik had het nooit verwacht dat het toch wel zo erg zou zijn eigenlijk 🙁 Rustig aan meisie!! Pas goed op jezelf!
Wat super stoer om hierover te schrijven! Met mij gaat het ook al lange tijd niet zo goed, dus herken wat je schrijft. Toen de klachten alleen lichamelijk waren ging het nog wel, mensen kunnen dat snappen en hebben begrip. Maar op het moment dat er mentaal dingen gaan spelen wordt het ontastbaar en vinden ze al snel dat je je aanstelt. Ik schrijf er ook zo nu en dan over, dat geeft reacties maar over het algemeen ook begrip van mensen waarvan je het niet verwacht.
Ik hoop dat de psychiater je kan helpen en wens je echt alle goeds! ?
Ik vind het geweldig en enorm dapper dat je hierover schrijft. Het blijft natuurlijk jóúw stukje internet. Heel erg veel sterkte, lieve Rebecca. Hopelijk helpt de psychiater je erdoorheen. ♥
Ja in moeilijke tijden leer je je echt vrienden kennen. Ik heb in 2010 een hele zware periode meegemaakt. Ik ben al mijn vrienden van toen kwijt geraakt en ik was mezelf totaal kwijt. Goed dat je eerlijk bent naar jezelf en blijf ook goed luisteren naar jezelf. Take care!
Goed dat je dit deelt. Ik geloof zelf dat meer mensen dat zouden moeten doen. Laten zien dat het niet altijd goed gaat, want dat kan gebeuren. Ik ben zelf een voorstander van eerlijkheid op mijn blog, hoe het gaat etc. Aan jezelf toegeven dat het niet goed gaat, dat is de eerste stap. De rest komt vanzelf echt waar. En blijf je verhaal ook hier doen, als je het wilt opschrijven schrijft het op, ook als je het niet op je blog deelt. Dingen van je afschrijven kan al zo therapeutisch zijn!