Lieve Michelle,

De tekst die ik hier wilde schrijven heb ik ongeveer 34 keer opnieuw geschreven maar de juiste woorden komen gewoon niet uit me. Dit is een brief aan mijn zus, mijn mooie lieve zus die uit het niets het contact heeft verbroken. Waarom!?

Lieve Michelle,

Wat heb ik altijd tegen je op gekeken. Je sociale leven, je looks en je geweldige gevoel voor humor. Je kon iedereen om je vinger winden. En daar was ik, het lelijke eendje van de familie die gelukkig de hersenen mee had want op gebied van looks trok ik geen volle zalen. Het kleine, verlegen dikkertje dat liever achter de benen van haar moeder stond. Mijn zus, wauw wat is mijn zus toch leuk! Hoe je me altijd weer aan het lachen kreeg als ik super boos op je was.

Pannenkoeken over de schutting gooien naar de buren, scheten laten die nog erger stonken dan bloemkool en stiekem jouw shirtjes dragen naar een schoolfeest terwijl je duidelijk had gezegd dat dat niet mocht, je weet wel, dat fel groene shirt die véél te klein was voor mij. Samen make-up delen en dan ons stash bij elkaar voegen, waarna ik vervolgens nooit meer iets mocht gebruiken zodat jij lekker veel had. Ik kan zo veel leuke herinneringen opnoemen die ik samen met jou heb.

Toen je nog op een klein kamertje woonde met je prachtige zoon Jason bezocht ik je graag, lekker vanuit werk of op mijn vrije dag. Samen boterkoek eten en Bumba kijken met die kleine boef. Het stelde niet veel voor maar wat genoot ik van die dagen. Terwijl ik bij je zwangerschap van Jason veel op de hoogte werd gehouden, hoorde ik bij deze niets. Ik moest alle nieuwtjes en feitjes lezen via Facebook want anders kwam ik er nooit achter. Verbaast was ik wel toen je me belde om te vertellen dat het een meisje was en wat haar naam werd. Dat voelde fijn en het leek even of ik mijn lieve zussie weer terug had.

Kort daarna kwam de mededeling dat je ging verhuizen naar een andere stad, intrekken bij je vriend, want dat is wel zo makkelijk met een tweede kindje op komst. Eigenlijk eindigt ons verhaal hier wel. Dagen gingen voorbij en nooit hoorde ik nog wat van je. Uitnodigingen werden niet op in gegaan, appjes werden gelezen maar vaak kreeg ik niet eens een antwoord. Voor mijn verjaardag kreeg ik via Facebook een berichtje ‘gefeliciteerd kus’. Ik snapte er niks van en dacht dat je gewoon wat tijd nodig had. Een tweede kindje en een verhuizing is nou eenmaal niet niks en dan zit je ook niet op je soms te aanwezige zusje te wachten, dat snap ik.

Maar één ding snap ik niet… Waarom heb je mij verwijderd van Facebook. Waarom hoor ik niks meer? Waarom heb je het contact zo uit het niets verbroken? Waarom!? Ik heb lang nagedacht, maar een reden kan ik gewoon niet verzinnen. Michelle, dit ben jij niet. Wat is er met je aan de hand?  Niet alleen met mij heb je het contact verbroken, maar ook met mama en papa. Zelfs na alles wat ze hebben gedaan. Al met al kan ik niet anders dan je keuze accepteren. Je zult er vast een reden voor hebben.

Toch wil ik je vertellen dat je voor altijd mijn zus blijft -duh- maar dat ook zo voelt. Nog steeds zal ik er voor je zijn wanneer je me nodig hebt of wanneer je behoefte hebt aan boterkoek en Bumba. Maar voor nu… Voor nu laat ik je met rust, zoals je dat duidelijk wilt. Ik hoop dat je een gelukkig jaar tegemoet komt en wie weet zie ik je wel weer eens.

Liefs,
je vervelende zusje Rebecca

46 Reacties

  1. 2 januari 2016 / 05:22

    ���� Mooi geschreven!! Ik begrijp er ook nog steeds niks van, hopen dat het een "foutje" blijkt te zijn en dat het ooit, als ze daar aan toe is, goed gaat komen!

  2. 2 januari 2016 / 05:49

    Huh? Whut? Ik ben lichtelijk in shock… hopelijk heeft ze wat tijd nodig en is het na enige tijd weer opgelost. Want dit soort dingen gun je helemaal niemand! 🙁 Blijf positief! Dikke knuffel! Liefs

  3. 2 januari 2016 / 08:28

    Ik hoop dat ze dit leest en het contact snel hersteld. Lijkt mij heel erg moeilijk wanneer iemand waar je veel van houdt, het contact verbreekt.
    Liefs

  4. 2 januari 2016 / 11:41

    Jeetje, wat een heftig verhaal zeg. Mooi ook dat je het in een brief hebt geschreven. Ik hoop dat het uiteindelijk goed komt..

  5. 2 januari 2016 / 11:47

    Jeetje, wat moeilijk!Ik heb respect voor je dat je dit zo even op je blog zet. Topper!Ik hoop dat alles weer goed komt. Stay positive! <3

  6. 2 januari 2016 / 12:01

    Mooi geschreven, wat verschrikkelijk zeg dat je je zus moet missen!

  7. 2 januari 2016 / 12:39

    Ah nee toch 🙁 Hoe kan dit nu zo ineens? Wat vreemd en vooral; rot! Ik heb niet zo'n goede band met mijn broer, maar kan me voorstellen dat als je dit eert wel had dit ontzettend kut moet zijn als dit zo 'eindigt'..

  8. 2 januari 2016 / 13:20

    Wauw wat ontzettend herkenbaar. Mijn zusje verbrak in september het contact. Met mij, maar ook met mijn ouders. Ook verwijderd van Facebook, van de 1 op andere dag. Zonder een reden te geven. Op geen enkel berichtje reageert ze… Alhoewel ik bijna 100% zeker weet dat t komt door dr vriend.. Ik vind het verschrikkelijk en weet dus precies hoe je je voelt!

  9. 2 januari 2016 / 14:07

    Jeetje wat moet dit naar aanvoelen meid! En dan ook nog op zo een rare manier eigenlijk…Misschien zit toch haar vriend hierachter (mijn gedachte dan) Ik hoop dat je nog wat van haar zal horen..<3

  10. 2 januari 2016 / 14:08

    Heh, wat een nare actie zeg. Dat komt wel heel hard aan uit het niets. Ik kan me wel voorstellen hoe het voelt voor je. Dit doet me wel heel erg denken aan de quote 'vrienden zijn familie die je zelf kunt uitkiezen'. Voor mij betekent het dat je meer hebt aan sommige vrienden dan aan familie. Ik hoop ook dat jij hele fijne en lieve vrienden hebt die je altijd door dik en dun steunen. Ik vind het heel naar voor je dat je je zus moet missen, heel veel sterkte ermee <3

  11. 2 januari 2016 / 17:56

    Ik vind het super mooi om te lezen hoe je dit geschreven hebt, zo persoonlijk daarom voor sommige vast heel herkenbaar. Jammer dat ze zo uit het niets jou maar ook je ouders uit het niets heeft verwijderd. Hopelijk leest ze dit en neemt ze weer contact met je op! Heel veel liefde en ik hoop dat 2016 desondanks een mooi jaar voor je mag worden!

  12. 2 januari 2016 / 17:57

    Echt heel bizar opeens.. ik snap gewoon je frustratie en voel je onmacht door het beeldscherm hier. Echt supervervelend en vooral omdat je gewoon geen enkel idee hebt waarom het komt. Ik hoop echt dat 2016 het jaar wordt dat je weer van haar zult horen en dat je eindelijk uitleg krijgt, en dat jullie er samen uit zullen komen! Liefs en een dikke knuffel <3

  13. Anoniem
    2 januari 2016 / 18:05

    lieve Rebecca,
    mooi geschreven, wat zullen jij en je ouders haar missen, hoop dat dit inderdaad een foutje is en dat jullie snel weer wat van haar horen.

  14. 2 januari 2016 / 18:43

    Jezus, wat heftig! En vooral omdat je niet weet waarom. Ik zou hier niet zo goed mee om weten te gaan. Hoop dat alles snel weer goed komt! Liefs ilona

  15. 2 januari 2016 / 18:45

    Pff, Rebecca, wat heftig. Wat moeten jij en je ouders je machteloos voelen. Ze ontneemt je gewoon je zus en neefje. Wat verschrikkelijk moet dat zijn. Hele dikke knuffel meis. En wat ontzettend knap dat je dit zo open en bloot durft te schrijven. Wat een powervrouw ben jij!

  16. Roy westerveld
    2 januari 2016 / 18:45

    Hey beccie,

    Mooi geschreven en snap echt die onzekerheid. Ik zit er ook midden in. Maar voor Ilse, Fred en jou is het zoveel lastiger.hoop dat na deze mooie brief een reactie of uitleg van haar kant gaat komen en het uitgesproken kan worden.

    Mocht 1 van jullie iets dwars zitten ik ben er voor jullie.

    Groetjes Roy Westerveld (familie vriend )

  17. 2 januari 2016 / 18:52

    Wat super vervelend dat dit gebeurt zonder dat je weet wat er aan de hand is. Hopelijk krikt je ooit antwoord op je vragen.

  18. 2 januari 2016 / 18:54

    Zo ken ik je zus ook niet.. heel vreemd allemaal.

    Hoop dat het idd allemaal even te druk voor haar is. Maar ik snap je volkomen.

    Sterkte ook voor je ouders.

  19. 2 januari 2016 / 19:38

    Ik herken het zo erg. Mijn broer heeft ook het contact verbroken. Met mij nog niet heel erg maar het zit er wel aan te komen. Helaas maar het is niet anders. Het zal ooit anders worden en ooit zal ze je missen en weer bij je terug komen. Bij mij heeft het zo z'n redenen maar als je zus zomaar weg is zonder reden is het natuurlijk helemaal raar.
    Veel sterkte nog en ooit komt het goed.

  20. Anoniem
    2 januari 2016 / 19:53

    Heeft die vriend van dr er geen handje in? Lijkt er behoorlijk op namelijk, zo is het bij mij ook gegaan. Hoop dat er verandering in komt voor jullie, familie is alles. Dikke knuffel R.

  21. 2 januari 2016 / 19:55

    Aah lieverd, een dikke knuffel van mij! Bij mij zit het wat anders, maar voor jou is het erg vervelend! Hopelijk hersteld ze het contact na je brief!

  22. 2 januari 2016 / 20:01

    Ah wat vreselijk! Misschien zit ze in een nare situatie? Heel erg, vooral omdat je de reden niet weet. Hopelijk krijg je die toch nog te horen!

  23. 2 januari 2016 / 20:10

    Wat bizar zeg! Zoals hiervoor ook al wordt gezegd, kan het niet zijn dat ze van 'buitenaf' gestuurd/gedwongen wordt? Dat zou verschrikkelijk zijn.. Hopelijk komt het gauw allemaal goed!

  24. 2 januari 2016 / 20:33

    Wow, wat heftig. Ik hoop in ieder geval dat het haar eigen keuze is en niet dat de keuze opgelegd is door iemand anders want dat zou nog hartverscheurender zijn. ik hoop dat deze post jouw zus bereikt…

  25. 2 januari 2016 / 21:19

    In dit verhaal ben ik zelf het dikkertje en noem verder niemand anders zo. Zou vreemd zijn als ik in dit geval haar zo zou noemen 🙂

  26. 2 januari 2016 / 21:28

    Oh wat erg is dit, ik heb hier geen woorden voor. Ik hoop voor jou en je vader & moeder dat ze gauw weer contact wilt. Dit doet pijn in je hart.

  27. 2 januari 2016 / 22:42

    Behoorlijk persoonlijk, maar ik kan wel begrijpen dat je dit toch online plaatst. Ik heb geen ervaring met zo'n situatie, maar het lijkt me erg lastig, voor zowel je ouders als voor jou zelf. Ik hoop dat er een moment komt waarop je zus inziet wat ze heeft gedaan (als het al haar eigen keuze was), misschien leest ze dit zelfs wel? Je brief is in elk geval een mooie manier om te laten weten dat jullie toch gewoon van haar houden en haar missen. Misschien is het een idee om de brief ook daadwerkelijk te sturen? (ik weet niet of je het adres hebt.)

  28. 2 januari 2016 / 22:57

    Wat mooi lief en eerlijk geschreven. Super vervelend en naar dat het contact zo ineens verbroken werd.
    Ik hoop voor je dat het contact weer terug komt.
    Liefs Iep xo xo

  29. 2 januari 2016 / 23:15

    hoi rebecca,

    ik heb net je verhaal gelezen en het doet me veel.
    Zelf heb ik een redelijk turbulent leven achter de rug en ik ben pas 32. Je familie kun je niet uitkiezen, maar het leven is te kort om het op zo'n manier af te kappen.

    Mijn vader heeft vroeger vastgezeten en we wonen in een klein stadje. nou ja, een dorp met stdsrechten, dus wij waren toendertijd de freakshow van het dorp.

    We werden dagelijks gepest.

    4 jaar geleden is mijn moeder overleden en daardoor ben ik gaan beseffen hoe belangrijk familie is. Ook al zijn er onenigheden. Er is altijd een manier om het op te lossen.

    Ik hoop echt dat je michelle dit leest en dat ze gaat nadenken.
    Ik heb maar 1 broertje die 1,5 jaar jonger is. En ook al is ons contact niet perfect, ik zou toch niet zonder hem willen.

    Groetjes chris

    • 5 januari 2016 / 18:44

      Hoi Chris,

      Bedankt voor je reactie en wat ontzettend heftig om te lezen!
      Jammer dat er soms heftige dingen moeten gebeuren voordat je beseft hoe belangrijk iets is.
      Ondanks dat het contact niet perfect is, is het ontzettend fijn om hem toch in je leven te hebben. Ik hoop dat ik dat ook na een tijdje weer kan zeggen.

  30. 2 januari 2016 / 23:46

    Oh, wat heftig zeg! Maar heel mooi geschreven.. Sterkte ermee! <3

  31. 3 januari 2016 / 09:42

    Wat erg! Ik hoop dat er snel wat duidelijkheid voor je komt en dat het goed komt! Heel veel sterkte <3

  32. Hinke
    3 januari 2016 / 11:27

    Oh wat naar! Ik hoop dat er snel iets duidelijk wordt over haar redenen.. Heel mooi geschreven en veel sterkte ❤

  33. 3 januari 2016 / 13:50

    Jeetje wat vreemd. Knap dat je dit op je blog durft te zetten. Hopen dat het één groot misverstand is, echter lijkt het daar niet op. Sterkte voor jou en je ouders! ♥

  34. 3 januari 2016 / 17:30

    Jeetje wat een heftig verhaal… Ik hoop dat het contact uiteindelijk weer komt en je de reden te horen krijgt waarom… Sterkte

  35. 3 januari 2016 / 19:21

    Jeetje, wat vervelend allemaal… ik hoop dat je snel weer contact kan hebben met je zus, dit is zeker niet fijn 🙁 Ook heel mooi geschreven, dikke knuff!

    xxx

  36. 3 januari 2016 / 19:57

    Wauw, wat heb je dit mooi gezegd Rebecca. Wat vervelend allemaal en dan vooral zo plots uit het niets! Ze zal er vast wel een reden voor hebben, maar het is absoluut niet fijn. Ik hoop echt dat je zus ooit op een dag weer contact met je opneemt en dat ze dit zal lezen! x

  37. 3 januari 2016 / 20:41

    Ik ben er stil van en voel met je mee…als mede mamma zijnde voel ik ook echt met je ouders mee….sterkte met dit voor jullie allemaal verdrietige verhaal…knuffel Petra

  38. 4 januari 2016 / 10:11

    Helaas blijft ze mi (haar moeder) beschuldigen van dingen die ik niet heb gezegt en wil ze het contact gewoon niet herstellen, ik zal het ermee moeten doen, het is niet anders, ik heb meer dan mijn best gedaan maar klaar = klaar!

  39. Anoniem
    4 januari 2016 / 19:40

    Ik kan haar vriend en dat zegt de meeste in Almere hier al genoeg.

  40. 3 maart 2016 / 07:20

    wow, hoop voor je dat contact ooit nog goed komt ^-^ heel veel sterkte er mee

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

My latest video