Eigenlijk stel ik me alleen maar aan..

Eigenlijk stel ik me alleen maar aan..

Laatst kreeg ik de vraag waarom ik geen weekvlogs meer maak. Begrijp me niet verkeerd, ik mis het ontzettend maar het was voor mij veel te confronterend. Op dit moment zit ik in zó een emotionele rollercoaster dat ik vaak niet eens meer weet wat ik nou denk. Ik ga van ‘het komt goed’ naar ‘ik wil niet meer’ in enkele seconde. De nieuwe weekvlog begon ik heel spontaan (soms  gemaakt) maar midden in de week kreeg ik een breakdown. Tijdens het editten werd ik geconfronteerd met mijn gedrag. Om dit te voorkomen heb ik besloten het tijdelijk niet meer te doen, maar eigenlijk stel ik me alleen maar aan.

Nog steeds doen alsof

Zoals ik al zei, de weekvlog begon leuk en gezellig. Vaak voelde ik me wel echt goed, anders was ik nooit begonnen. Ineens sloeg dat om en zag ik nergens meer het nut van in. Om dan toch een leuke vlog neer te zetten, filmde ik twee dagen even niet en dan ging het weer door wanneer ik me oké voelde. Soms filmde ik stukjes dat ik het allemaal even niet meer wist, maar dit vond ik te heftig om online te zetten. Als het eind van de week dan tijd was om mijn video in elkaar te zetten, zag ik dat ik negen van de tien keer deed alsof. Ik zag de kille blik in mijn ogen, terwijl ik met een brede lach aan het vertellen was wat een leuke dag ik had gehad. Eigenlijk was ik gewoon keihard aan het liegen en ben ik bizar goed geworden in doen alsof het goed met me gaat.

Zwaarste weken tot nu toe

Vanaf 16 december 2016 zit ik al thuis. Ik heb wat nare, donkere en zware dagen gehad maar niks zo erg als afgelopen twee weken. Mijn maandelijkse gesprek zat er op met mijn POH en omdat ik er eigenlijk helemaal geen zin in had, deed ik lekker alsof alles goed was. Dit werd geloofd (achteraf niet) en ik voelde me trots. Zo, dat gesprek zat er weer op. Een paar dagen later realiseerde ik me ineens dat ik helemaal niet bezig ben met beter worden, maar dat ik bezig ben met goed overkomen naar de buitenwereld. Zoals altijd was ik weer meer bezig met andere, dan met mezelf. Want ik moet natuurlijk wel mijn sociale leven op pijl houden en binnen een uur elk whatsapp gesprek antwoorden. Right? Nee. De klap kwam zo hard aan. Ik had het gevoel dat iedereen gelijk weer ‘gebruik’ van me ging maken, want het ging immers goed. Nog steeds had ik het idee dat mensen niet zagen hoe het met mij ging. Hoe het écht met mij ging. Zelfs de POH niet. Ik begon mezelf te geloven dat het inderdaad wel goed ging en daardoor werd het nog moeilijker toen ik dit realiseerde.

Janken en lachen op een verlaten parkeerterrein..

Het maakt me boos. Boos dat niemand ziet dat ik doe alsof. Boos dat niemand zegt ‘hey, kap eens even met doen alsof het goed gaat’. Maar aan de andere kant doe ik dit natuurlijk helemaal zelf en kan ik hier niemand de schuld van geven. Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat ik vooral boos ben op mezelf. Ik doe al een paar jaar alsof en zelfs nu. Op een avond was ik zo boos dat ik om half 12 ‘s nachts de auto in stapte omdat ik alleen wilde zijn. Ik zag het allemaal niet meer zitten en de auto geeft mij rust. Nu hoor ik je denken, lekker slim om in zo een situatie je auto in te stappen. Dat is zeker niet slim, maar op dat moment maakt het me echt niet uit of het slim is of niet. Ik heb tot kwart voor twee ‘s nachts rondjes gereden en heb gejankt. Gejankt totdat ik niet meer kon. Gevloekt, gehuild, gelachen en mezelf voor gek verklaard. Zit je dan te janken en lachen tegelijk in je auto op een verlaten parkeerterrein..

Na de breakdown

Nog ruim een week heb ik mezelf zo gevoeld als hoe ik me voelde in de auto. Ik kon echt niet meer en sterker nog, eigenlijk wilde ik ook helemaal niet meer. Nee, ik ben niet suïcidaal of iets, maar het gevoel van ‘het kan me niet meer schelen’ was sterk aanwezig. Als je dit nooit hebt gehad dan is het lastig voor te stellen en dat probeer ik mezelf ook vaak te vertellen. Mensen om mij heen weten niet hoe ze met deze situatie om moeten gaan en dat vergeef ik ze. Ik vraag of je me met rust laat, terwijl ik ook denk ja hey, waarom praat je nooit meer. Ik stoot je weg, maar wil ook dat je blijft. Het is ingewikkeld, maar uiteindelijk kom ik er met iedereen wel uit. Ik probeer weer wat meer af te spreken -alleen als ik dat zelf wil- en langzaam aan ging ik weer de goede kant op.

Eigenlijk stel ik me alleen maar aan..

Dat je me niet snapt is oké..

Zoals ik al zei, mensen weten niet zo goed hoe ze er mee om moeten gaan. Dat is oké. Maar sommige mensen slaan toch echt de plank mis. Na de heftigste twee weken uit deze periode krabbelde ik weer een beetje overeind. Ik kwam in een app gesprek met iemand waar ik achteraf beter niet aan had kunnen beginnen. Kort samengevat was ik een aansteller. Als je dit hoort, vlak na die klote weken doet het ontzettend veel pijn. Daar ging ik weer… Ik heb veel meegemaakt en het feit dat iemand dan gewoon durft te beweren dat het aanstellerij is, nee daar heb ik geen begrip voor. Natuurlijk mag iedereen een mening hebben, maar zomaar een oordeel hebben over iemand zonder dat je het hele verhaal weet? Bespaar me dat alsjeblieft want dat kan ik op dit moment niet hebben. Zo, dat was van mijn kant weer even een update. Op Instagram kreeg ik weer een paar keer de vraag, dus bij deze!

Liefs,
Rebecca

59 Reacties

  1. 3 juli 2017 / 07:18

    Wat onwijs naar om te horen dat je je zo rot voelde de afgelopen weken en het jezelf ook niet gunde om er met iemand over te praten, zoals je POH’er. Het is echt heel lastig om eerlijk te zeggen dat het niet goed gaat, maar uiteindelijk kom je er het verst mee om jezelf de hulp te gunnen. Fijn dat je nu in ieder geval op een manier die voor jou fijn is wat vaker afspreekt. Heel veel sterkte de komende tijd!

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:05

      Het is niet dat ik het mezelf niet gun om met iemand te praten, ik heb er vaak ook echt gewoon geen zin in. Ik zie er telkens weer zo tegenop om te ‘moeten’ en dat klopt natuurlijk ook niet helemaal. Dankjewel Romy!

  2. 3 juli 2017 / 08:40

    Wow, wat een naar bericht via whatsapp joh. Wat een vreselijke manier om iemand te confronteren, zo onnodig ook.

  3. 3 juli 2017 / 08:56

    Wat een supernaar berichtje via WhatsApp; dat is gewoon iemand die het niet begrijpt en bovenal ook niet WIL begrijpen. Wat je zelf al zegt: soms ís het ook allemaal best moeilijk te begrijpen. Maar een beetje ruimte en rust, of juist een steuntje in de rug, kan iemand wel geven lijkt me. Zou inderdaad ook geen gesprek meer met die persoon aangaan. Doe alleen dingen die voor jou op dat moment goed voelen chick, ook al is het even een potje janken in de auto, een lange wandeling maken, een shoplog filmen of een dagje weg. Neem daarnaast vooral de tijd voor jezelf en pak je rust, zodat je niet meer voor de buitenwereld je masker op hoeft te zetten; want niemand vraagt het van je om dat te doen! Niemand zal je veroordelen als je hoofd eventjes ergens niet naar staat (en zo wel, dan zijn het gewoon suckers en verdienen ze zo iemand als jij niet eens om zich heen). Het allerbelangrijkste is dat jij er weer bovenopkomt; dat jij weer de oprecht blije momenten weer zwaarder kunt laten tellen dan de momenten waarop je je ècht naar voelt; dat je weer geniet, ook al voelt het soms tegenstrijdig voor jezelf. En oja, toen ik dit dappere artikel las, sloeg de zin ‘Ik stoot je weg, maar wil ook dat je blijft’ ook heel erg op mij – ik weet hier méér dan alles van en hoop al 23 jaar dat ik mezelf er alleen maar gek mee maak en het niet waar is dat ik al zoveel vriendschappen verloren ben, of mensen om me heen had die gewoon weggelopen zijn als ik weer eens te eerlijk over iets was. Maar ook deze mensen zijn het gewoon niet waard heb ik gemerkt, laat hen maar lekker in hun bubbel leven van een zogenaamd perfect leven waar niets naars gebeurd. Ik (en jij waarschijnlijk ook) weten wel beter.
    Hele dikke knuffel voor jou Rebec, als er iets is kun je me altijd gewoon bereiken!!

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:07

      Rust en een steuntje in de rug is op dit moment inderdaad iets wat ik meer kan gebruiken dan commentaar en kritiek. Dit appje had ik normaal wel kunnen hebben, maar dit was ook nog eens een hele vervelende timing. Op elk ander moment had ik dit appje ook niet oké gevonden, maar dit sloeg alles. Als de mensen bij ons weg willen gaan omdat wij zeggen wat we willen of denken, dan moeten ze dat lekker doen, toch? ^^

  4. 3 juli 2017 / 09:34

    Pff wat een naar bericht en wat jammer dat sommige mensen het niet eens proberen te begrijpen! Ik heb zelf ook ervaren dat het voor veel mensen lastig is, maar ik prijs mijzelf gelukkig met mensen in mijn omgeving die wel hun best doen om het te proberen te begrijpen en te steunen. Het belangrijkste is, zoals Daphne al zegt, dat je hier zelf goed uitkomt. Steek daar je energie in. Hopelijk gaat het stap voor stap beter met je!

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:08

      Het maakt mij echt niet uit dat niet iedereen het begrijpt en dat hoeft ook echt helemaal niet. Maar dan waardeer ik wel, dat als mensen de moeite er niet voor doen, ze zich ook niet gaan bemoeien met de situatie en dus conclusies trekken. Ik steek nu inderdaad vooral tijd in mezelf en met babystapjes komt het hoop ik wel een keer goed.

  5. 3 juli 2017 / 11:12

    Pfoe wow heftig! Ik weet niet wat er allemaal speelt, dus dat maakt het lastig om te oordelen. Maar ontzettend dapper dat je dit ook op je blog plaatst. Ik hoop echt oprecht dat je er bovenop komt, ook al is het maar stapje voor stapje. De mensen die echt van je houden zullen er altijd voor je zijn.

  6. 3 juli 2017 / 12:17

    Ik vind het heel goed dat je dit deelt, ook voor andere! Mensen kunnen hier zeker inspiratie en hulp uithalen.
    Gewoon doen waar jij je goed bij voelt, komt goed!
    Fijne maandag!

  7. 3 juli 2017 / 14:18

    Het erge is dat je gewoon geen grip hebt op hoe jij je voelt… Je wilt zo graag “gewoon” en happy zijn, maar je lichaam laat je in de steek als het ware. Die donkere en verdrietige gevoelens moet je zeker serieus nemen en eerlijk gezegd denk ik dat een medicatie hiervoor uitkomst kan bieden. Ik weet het, er zijn mensen die totaal geen pillen willen slikken maar ik denk bv. het verhaal van een Engelse Comedienne (Ruby Wax)
    Zij was in Nederland voor een talkshow en vertelde dat zij altijd depressief was, slikte al jarenlang daarvoor pillen en zo kon ze weer goed functioneren. Selah Sue (zangeres uit België) heeft ook last van die donkere buien en dat hoor je soms ook goed in haar nummers.
    Nogmaals, neem je klachten serieus en als de gesprekken niet werken, ga terug naar je huisarts. (of het nu depressieve klachten zijn of een burn-out of iets anders, laten ze het goed uitzoeken, je bent het waard!)
    Je moet hier niet mee blijven zitten, sterkte! x

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:09

      Dankjewel voor je reactie! Ik neem mijn klachten sinds een tijdje ook zeker serieus. Vandaar dat ik dit ook zo open mogelijk probeer te delen. Medicijnen heb ik tot op heden nog niet aan gedacht, maar het lijkt me misschien wel de oplossing. Mijn ‘gewone’ en happy leven wil ik nu toch echt wel een keer terug ja 🙂

  8. 3 juli 2017 / 14:55

    Jemig meid! ik vind dit zo verschrikkelijk waarom doet iemand zo! Zelf heb ik ook zo diep in de shit gezeten en mensen die je dan maar aan het werk willen hebben en zeggen dat je je ‘gewone’ leven weer moet oppakken maken je zo kwaad dan! Ik vond dat zo ontzettend erg! Doe wat voor jou goed voelt! Jij weet het beste wat voor jou gaat en wat niet xxx

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:10

      ”Je moet gewoon leuke dingen blijven doen”.. Als ik een euro kreeg voor elke keer dat ik dat hoorde, dan was ik zo ontzettend rijk nu.

  9. 3 juli 2017 / 15:07

    Wat vervelend dat je niet lekker in je vel zit en vooral als mensen dan ook nog zo op je reageren! Heel veel sterkte de komende tijd. Hopelijk ben je snel weer de oude.

  10. 3 juli 2017 / 15:39

    Lieve lieve lieve schatje. Ten eerste, de persoon van dat whatsapp berichtje moet je HEEL snel uit jouw leven verwijderen. Deze persoon is geen echte vriend(in) en hoort geen plekje in jouw leven te hebben. Niet iedereen zal het begrijpen omdat niet iedereen snapt hoe jij je voelt maar begrip hebben is het enige waar jij om vraagt en als iemand dat niet aan kan dan kunnen ze op rotten. Je bent een pracht mens en ik weet zeker dat je hier sterker dan ooit uit gaat komen. Zolang je maar weet dat je er niet alleen voor staat. Je hebt een geweldige vriend, lieve familie en natuurlijk – het allerbelangrijkst – MIJ! Hoewel ik je niet elke dag zie of spreek, weet je dat je altijd bij mij terecht kan. Je kan mij altijd bellen of whatsappen en natuurlijk wil ik heel snel weer langs komen om je heel veel knuffels te geven. Alle knuffels van de wereld, want dat verdien jij! Jij verdiend het aller beste mop en ik gun jou zoveel meer dan dat! Koppie op, door blijven gaan met alles waar JIJ gelukkig van word en geef het gewoon allemaal tijd! <3

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:12

      Deze persoon is inderdaad geen vriend en ook nooit geweest. Misschien maakt dit het zelfs nog moeilijker. Dat een redelijk onbekend persoon de situatie zo op deze manier ziet. Maar dat is natuurlijk weer hoe de buitenwereld vind dat ik er uit zie, je ziet niks dus er is niks aan de hand. Zolang ik af en toe even kijk naar wat en wie ik WEL om me heen heb, maakt het ‘t allemaal wel eens wat lichter ja. Ben blij dat ik je heb leren kennen!

  11. 3 juli 2017 / 16:10

    Ik vind het wel heftig om te zien dat iemand zo via Whatsapp reageert, dat doe je toch niet? En daarbij, wie weet nou echt daadwerkelijk hoe jij je voelt? Niemand, alleen jijzelf. Vind het raar dat mensen op deze manier oordelen.

  12. 3 juli 2017 / 16:44

    Jee meis, ik had geen idee dat je hier door heen ging en gaat! Wat ontzettend naar dat je zo diep zit. Ik weet natuurlijk niet wat er speelt, want dit is het eerste bericht wat ik er over lees, maar weet dat je er ooit uit komt. Anderhalf jaar geleden heb ik zelf een enorme dip (understatement) van een aantal maanden gehad en als je er midden in zit voel je je zo verloren! Ik heb nu sinds een tijdje gesprekken met een fijne vrouw die ziet als ik een masker opzet en exact op de juiste knoppen drukt. Zoek ook zo’n iemand, het helpt je echt! En serieus, ban mensen die deze shit niet begrijpen. Jank er om en reageer vooral niet. Ze weten niet beter.

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:14

      Ik sta al ongeveer 11 weken op een wachtlijst voor een gesprek. Als het goed is, is het 1 deze dagen de tijd en ik hoop zo dat ik het met diegene ga vinden. Dat hij of zij inderdaad ziet wanneer je een masker op hebt en weer doet alsof. Ik heb er inderdaad niet meer op gereageerd, het was het niet waard. Ik heb geen zin om WEER in de verdediging te moeten gaan met iemand die het toch allemaal maar onzin vind. Het is goed zo.

  13. 3 juli 2017 / 16:51

    Wat ontzettend naar om te lezen dat je je zo voelt. En dan al helemaal als je ook nog zo’n bericht er bij krijgt van iemand die er moeite mee heeft om zoiets te begrijpen.. Goed van je dat je durft toe te geven aan jezelf wat er gaande is en hier ook openlijk over spreekt. Zo heb jij er alles gedaan om een ander de kans te geven het te laten begrijpen (zie als een kwaliteit!). Dat de ander dit niet begrijpt is zijn/haar beperking tot het verder kunnen denken.. Heel veel sterkte! X

  14. 3 juli 2017 / 16:59

    Wat ontzettend kut dat jij je zo voelt! Ik schrik daar best van.
    Ik had al wat meegekregen dat het niet goed ging, maar wat heftig, joh!
    Dat gesprek op WhatsApp verbijsterd mij. Geen woorden voor.
    Ook al zou je zoiets naars denken, dan houd je gewoon je b*k dicht.

  15. 3 juli 2017 / 17:36

    Jouw verhaal is zo herkenbaar en het had net zo goed van mij kunnen zijn. Toch wel fijn op de een of andere manier om te lezen dat anderen het zelfde meemaken al gun ik dit niemand. Ik word gewoon boos om dat Whatsapp berichtje en vind het onbegrijpelijk dat iemand dat zegt. Ik kwam in februari thuis te zitten maar werd na 8 weken weer naar werk gestuurd en ik heb het daar iedere week nog heel moeilijk mee. Ook gaan mijn uren steeds meer omhoog en ik zit weer op mijn max maar niemand luistert helaas. Iedere dag de deur uit met een masker op en eenmaal thuis kan hij weer af en ben ik aan het huilen. Erg benieuwd waar dit heengaat voor mij want ik wil niet weer terug naar hoe ik was in februari. Ik wens jou ook heel veel sterkte toe en als je met iemand die wilt praten die wel wel begrijpt dat geef je maar een gil xxx

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:17

      Ik vind het zo erg van jou te lezen dat je de kans niet hebt gekregen om je te richten op jou. Ik zit al vanaf december thuis en had me niet kunnen voorstellen dat ik al na acht weken weer verplicht had moeten werken. Dat is echt niet oké. Op die manier voel je je helemaal niet serieus genomen en word je gewoon gedwongen om weer volledig mee te draaien in het ‘normale’ leventje. Mensen denken vaak dat je dat helemaal niet wilt, maar er is niets liever dat we willen. Maar op het moment dat je lichaam/geest dat niet toe laat, word het erg moeilijk. Kun je niet toevallig via je POH of iemand anders een goedkeuring krijgen om voorlopig echt niet te gaan werken? Mij is het ten strengste afgeraden en daar ben ik wel ontzettend blij mee. Zo voelde ik me tenminste geen aansteller en wist ik dat er echt iets met mij aan de hand was.

  16. 3 juli 2017 / 17:39

    Oh jeetje, wat heftig dat je je zo voelt. Ik weet (helaas) hoe het is en heb ook al jaren last van depressieve klachten. Wat ik tegen je wil zeggen is dat heel veel mensen het niet zullen begrijpen maar dat je je hier echt niks van aan moet trekken. Mensen oordelen te snel zonder te weten wat er in je omgaat. Ik weet natuurlijk niet wat je al hebt geprobeerd maar ik ben na ongeveer 3 jaar toch medicijnen gaan slikken. Sinds ik die slik zijn de hevige “downs” gelukkig niet meer echt voorgekomen, wellicht voor jou ook een optie? Gelukkig kan ik de hoge ups nog wel steeds beleven dus afvlakking oid ervaar ik totaal niet. Ik hoop dat je je snel een beetje beter in je vel gaat voelen, sterkte X

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:18

      Misschien moet ik me er toch even iets in gaan verdiepen. Ik heb ook echt de laatste tijd hele heftige downs en die vind ik dood eng. Het maakt mij inderdaad niet uit dat niet iedereen het begrijpt en dat verwacht ik ook echt niet. Maar het feit dat mensen dan wel zo makkelijk hun mening klaar hebben liggen, daar ben ik gewoon echt klaar mee. Die mensen moeten gewoon maar even hun mond houden.

  17. 3 juli 2017 / 17:47

    Wow!! Stoer dat je durft te delen hoe je je momenteel voelt! Wie is dat in dat app gesprek? Ik begrijp dat mensen het moeilijk vinden om er mee om te gaan maar zo’n reactie slaat nergens op!!
    Je bent goed op weg door hulp in te schakelen en daar moet je zeker mee doorgaan!!

  18. 3 juli 2017 / 17:50

    Wow, wat is dat voor naar persoon die jou dat soort appjes stuurt? Direct verwijderen uit je leven. Zo’n persoon is jouw energie niet waard. Ik snap eigenlijk niet waarom je maar 1x in de maand een afspraak hebt met een POH? Zo is het veel moeilijker om een band op te bouwen – en dus eerlijker te zijn- en krijg je geen therapie. Dit is overigens absoluut geen verwijt naar jou, maar meer verbazig waarom de poh je niet heeft doorgestuurd voor een ‘echte’ behandeling. Ik herken veel van je verhaal en het is ontzettend naar. Een masker opzetten is soms zoveel makkelijker. Ik zou een keer opgenomen worden bij wat zogenaamd ‘ de beste psychiater van NL’ zou zijn. Het eerste wat hij zei was; ‘ maar, je lacht!’ Goh.. Toen kon ik hem ook wel door elkaar schudden :’). Heel veel knuffels voor jou <3

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:21

      Vanaf het eerste gesprek, al ruim 11 weken geleden, heeft ze mij gelijk al doorverwezen. Ze zag gelijk dat er wel veel meer nodig was dan de gesprekken met haar. Helaas was er een meeega lange wachttijd en hebben wij besloten tot die tijd gesprekken met elkaar te hebben. Het was dus eigenlijk meer om de tijd te vullen, vandaar ook maar 1 keer in de maand. Misschien niet het allerbeste, maar ik denk dat ik met meer gesprekken alleen nog maar minder zin er in zou hebben. Oké, wel goed te lezen dat als je lacht dat het dan allemaal goed gaat.. Dat zegt de beste van NL dus het zal wel waar zijn haha

  19. 3 juli 2017 / 19:44

    Mensen die zo tegen je praten via whatsapp moet je sowieso blocken en uit je leven bannen. Heb je helemaal niks aan. Maarre, ga je niet naar iemand waar je wekelijks mee kan praten?
    Misschien ook eens stoppen met doen alsof, eerlijk zijn naar jezelf en naar de buiten wereld is de eerste stap toch? Het gevoel mag er zijn en je hoeft je nergens voor te schamen, je hebt er niet om gevraagd. Sterkte meis!

  20. 3 juli 2017 / 21:34

    Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Ik weet hoe je geestelijk helemaal op kan zijn, en dat iemand het lef heeft om dit naar je te sturen en over jouw te denken is echt zo laag en inhoudloos…. ik kan mij hier heel boos om maken. Weet je Rebecca, dit zegt iemand die tegen jouw opkijkt echt, ook al zie jij jezelf heel anders nu. Jij hoeft je niet te schamen dat moet die persoon die deze berichten heeft gestuurd doen…

    Je bent van binnen een mooi mens en ik weet dat hoe zwaar en donker het kan zijn, Maar er komt ook weer een tijd de zon gaat schijnen. Je zal dingen altijd met je mee dragen een bepaald verdriet/leegte blijft maar je kan er zeker wel wat mee doen of een plek geven. Volgens mij heb je heel veel lieve mensen om je heen zoals je moeder en je vriend. Het komt goed meis, sterkte liefs

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 12:22

      Heel lief Lonneke <3
      Ik vond het inderdaad ook een hele lage reactie en het heeft me echt naar laten voelen. Gelukkig heb ik inderdaad genoeg mensen om me heen!

  21. 3 juli 2017 / 21:41

    Weet niet zo goed wat ik er op moet reageren. Heb niet de juiste woorden op het moment voor een uitgebreide reactie. Virtuele knuffel <3 <3

  22. 3 juli 2017 / 22:28

    Ongelooflijk hoe mensen zo kunnen zijn in zo’n situatie, ik walg er echt van. Zo’n persoon wil het gewoon niet begrijpen hoe jij je voelt en dat soort mensen kun je dan maar beter laten gaan. Je hebt veel meer aan de mensen die er wel voor je zijn, JUIST als je misschien even een bitch bent en het lijkt alsof je ze wegpusht. Mensen die weten wat er met je aan de hand is, weten beter en die weten ook dat je alle gemene opmerkingen misschien helemaal niet meent. Dat je besloten hebt om te stoppen met weekvloggen is helemaal logisch. Het lijkt mij ook heel vervelend om jezelf terug te zien en dat je dan door hebt hoe kut je je eigenlijk voelt. Dat is ook helemaal niet bevordelijk voor je gezondheid lijkt me. En laat die buitenwereld maar. JIJ moet ervan overtuigd zijn dat je beter wil worden, JIJ moet het voelen wanneer je je écht beter voelt en niet de buitenwereld. Die is totaal niet belangrijk. Dàt is het begin van verbetering. En of dat nu dagen, weken of jaren duurt: ik weet dat jij dit kunt overwinnen <3 Lieve Rebec, hele dikke knuffel en you know where to find me (ook al hebben we niet heel vaak contact!).

  23. 4 juli 2017 / 00:08

    Wat ontzettend laag zo een reactie. Mensen weten niet en praten zo makkelijk en zonder na te denken.
    Heel veel sterkte en ik hoop dat je steeds meer zonnestralen in het leven mag zien.

  24. 4 juli 2017 / 07:10

    Wat naar om te lezen zeg en dat whatsapp bericht. Damn, hoe durven mensen. Het is zo makkelijk om te oordelen en van de zijlijn een mening te hebben.

    Keep your head up girl en blijf vooruit kijken, hoe moeilijk het ook is.

  25. 4 juli 2017 / 10:18

    Jeetje, wat een openhartig stuk heb je geschreven. Ik volg je nog niet zo lang, maar wat goed dat je voor jezelf kiest door geen weekvlogs meer te maken. Ik snap niet dat die persoon zo’n nare WhatsApp heeft gestuurd, wat kunnen mensen toch altijd lelijk naar een ander doen. Helaas heeft iedereen graag altijd ergens een mening over. Ik wens je het allerbeste en ik hoop dat je de rust en energie vindt die voor jou goed is.

  26. Linda
    4 juli 2017 / 14:41

    Ik begrijp zo goed wat je nu doormaakt , ‘been there , done that ‘..zullen we maar zeggen
    7 jaar zware depressies , het is elke dag een nieuw gevecht , gevecht om je aan te kleden , gevecht om ‘ normaal’ over te komen en gevecht om elke dag weer door te komen en er het nut van te zien …tot op de dag van vandaag ben ik nog niet 100% hersteld , ik hoop zo dat je ergens de kracht vandaan haalt om uit je dal te krabbelen , onthoudt 1 ding Rebecca ‘ iemand die leeft om anderen gelukkig en blij te maken wordt zelf ongelukkig !’
    Zet je zelf eerst ! je zult veel vrienden verliezen , maar bedenk dat het geen echte vrienden waren , de echte vrienden staan aan het eind van het dal nog naast je !
    Je mag mij altijd bellen he als je wilt praten
    Dikke kus van je tante Linda

  27. 4 juli 2017 / 14:53

    Jemig meid. Ik mis de laatste tijd nog wel eens wat blogs en lees nu ineens dit heftige bericht op je (mooie en leuke!) blog. Wat ontzettend heftig. En wat bizar dat er zo’n lange wachttijden zijn he? Helaas ken ik dit uit eigen ervaring. Ik denk dat je door deze blogpost te schrijven voor jezelf in elk geval al een hele stap gezet hebt in het durven laten zien. Dat hoop ik althans voor je, heel veel sterkte!

  28. 4 juli 2017 / 15:15

    Lieve Rebecca, ik wou dat ik iets voor je kon doen. Jammer genoeg kan ik niet meer dan je ontzettend veel sterkte en beterschap wensen.
    Ban de persoon van dat whatsappje alsjeblieft zo snel mogelijk uit je leven. Zulke negativiteit heb je niet nodig en die persoon verdient jou niet. ♥

  29. 4 juli 2017 / 15:46

    Bizar en echt geen woorden voor! Mensen oordelen veel te snel en dan nog wat voor de 1 een simpel iets is is voor een ander mega zwaar. Jij bent niet die persoon en mag daarom nooit oordelen over een ander. Ik loop er ook vaak tegen aan, onbegrip over mijn spierziekte, van buiten zie je niets en tja mensen zien mij alleen als ik redelijk ok ben.. alle zware dagen alleen maar liggend op de bank zien ze niet. Laat je niet gek maken en negeer en blokkeer zulke mensen meteen.. not worth it!! ❤️

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 21:46

      Daar ligt inderdaad het ‘probleem’ van de mens. Ze zien het niet dus het is er niet. Ik kom ook alleen buiten op dagen dat ik me oké voel, inclusief make-up en mijn haar gedaan. Dat ik daarvoor in ruil zes dagen als een puinhoop op de bank lig ziet niemand. Helaas oordelen mensen inderdaad te snel! Zolang we maar weten dat we geen aanstellers zijn! <3

  30. 4 juli 2017 / 19:28

    Jeetje, wat een belachelijk Whatsapp-bericht. Ik snap heel goed dat het lastig is voor buitenstaanders om écht door te hebben hoe jij je voelt, je ziet er immers hartstikke gezond uit. Wat mensen vaak niet snappen is dat er ook onzichtbare ziektes zijn. Werkelijk, hoe durft diegene die jou ook nog eens niet goed kent zo’n oordeel te vellen. Jij voelt hoe jij je voelt. En daar is niets aan gelogen of aangesteld. Ik hoop dat er snel lichtere dagen voor je komen. De ggz is shit tegenwoordig met die ellenlange wachtlijsten. X

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 21:43

      Dat is inderdaad precies het probleem. Als je niet met je arm in het gips loopt of in een rolstoel zit, is het natuurlijk helemaal niet gelijk te zien. Dat neem ik absoluut niemand kwalijk en zal ook niet boos worden wanneer iemand random op straat het niet weet. Maar de mensen die het verhaal wel kort maar krachtig kennen en dan zo reageren, die hoef ik niet meer om me heen. Het is inderdaad behoorlijk shit met deze lange wachtlijsten. Helaas zullen mensen altijd hun oordeel klaar hebben liggen…

  31. 4 juli 2017 / 19:28

    Wat vervelend dat er zulke mensen bestaan zeg! Ik hoop dat het niet een persoon was die dicht bij je staat. Ik kan me heel goed inbeelden in hoe je je voelt. Momenteel ga ik ook door zo’n proces heen en dat is alles behalve fijn. Heel knap van je dat je alles zo durft op te schrijven, ik ben daar helaas nog niet. Heel veel sterkte meid! <3

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 21:41

      Lief van je, dankjewel. Niet iedereen komt op het punt waarop je zo openhartig er over kunt schrijven en dat is natuurlijk ook helemaal niet nodig. Iedereen verwerkt het op zijn/haar manier. Mij lucht het enorm op, terwijl een ander juist denkt ‘wow waar ben je mee bezig’. Jij ook heel veel sterkte. Mocht je willen praten dan mag je me altijd mailen!

  32. 4 juli 2017 / 20:02

    Heftig… ik kan niet oordelen, omdat ik je niet ken. Ik kan alleen uit mijn ervaring, ik herken veel, wat handreikingen geven en eens NLP te gaan doen. En deze zin hielp mij enorm… ‘iedereen heeft zijn eigen kijk op de wereld’. Wat voor jou vreselijk moeilijk kan zijn, kan een ander aanstellerij vinden. Echter het zijn beide waarheden, alleen zegt het iets over de ander en niet over jou. Geloof in je eigen waarheid meid. Knuf xxx

  33. 4 juli 2017 / 20:19

    Jeetje! Ik ben hier stil van. Wat een heftig verhaal en wat een nare berichtjes op Whatsapp. Dat er mensen zijn die zonder te weten hoe het ‘echt’ met je gaat, op deze wijze reageren.

  34. 4 juli 2017 / 20:28

    Lieve Rebecca,

    Wat herken ik me in jouw verhaal! Ik kamp sinds een aantal maanden met een burn-out en ben in behandeling voor een eetstoornis. Alles kwam tegelijk, ik heb maandenlang alleen maar in bed gelegen, het leek wel alsof ik helemaal niks meer kon! Zelfs een toiletbezoekje kostte me nog teveel energie. Het gaat stukje bij beetje wat beter, maar op sommige dagen (zoals vandaag) kan ik na wat inspanning alleen nog maar onder mn deken liggen en slapen. Helaas ben ik ook veel vrienden verloren vanwege onbegrip, waaronder mijn beste vriendin sinds 13 jaar, maar zijn de echte gelukkig overgebleven. Ookal heb ik de ‘overgebleven’ vriendinnen al lang niet meer gezien en moeten ze soms langer dan 3 dagen wachten op een appje terug, ben ik ‘blij’ dat de ‘echte’ er tussenuit gefilterd zijn. Het is zo naar om zo’n stom appje te krijgen als je zo graag wilt, maar gewoon niet kán! Dan denk je; BEGRIJP ME DAN TOCH!! 🙁

    Ik weet niet zo goed wat ik nou precies wil zeggen eigenlijk. Dat ik me herken in je verhaal, dat je niet ‘gek’ bent en geen aansteller. Oh ja, en dat degene aan de andere kant heel netjes heeft geluisterd naar de nummers van rapper Typhoon :’) “Ik sta versteld, van mijn aanstellerij” (Wind Waait) en “Gemakshalve, ‘n kwakzalver zonder prescripties” (Sprokkeldagen). Doet voor mij gelijk een beetje af aan de geloofwaardigheid, hihi.

    Liefs!

    • Rebecca
      Auteur
      4 juli 2017 / 21:39

      Ik heb je even een mailtje gestuurd en hoop dat je dat niet erg vind!
      En ohhh wat erg van Typhoon, nu je het zo zegt herken ik het inderdaad. HAHA wat een faal!

  35. 4 juli 2017 / 21:46

    Ik wilde gisteravond al reageren maar ik was in slaap gevallen, tsja dat gebeurd ook haha! Maar meis diegene waar jij zo een gesprek mee hebt gehad weet niet daadwerkelijk hoe jij je voelt dus snap echt niet dat diegene zo kan oordelen, diegene moet zich echt schamen. Je weet nooit wat er door iemand heen gaat en dan word er dat gezegd, word er een beetje misselijk van. Hopelijk is je gesprek snel en kan je er over praten en ik hoop dat je snel weer lekker in je fel zit. Je bent een prachtige meid en laat niemand op je kop zitten. Je bent geen aansteller!

  36. 4 juli 2017 / 22:02

    Ieder mens heeft wel eens een moment in het leven waar je niet echt lekker in je lijf zit of er komen gewoon erge dingen op diens pad. Dat mensen zo reageren hierop snap ik niet. Je bent in ieder geval een doorzetter de anderen begrijpen het gewoon niet. Laat ze maar. Goed gedrag belonen en slecht gedrag negeren. Sterkte meid.

  37. 5 juli 2017 / 08:34

    Ik snap wat je bedoelt met een mooie achtergrond van jouw foto’s. Daar kan ik veel van leren. 😉 Heftig gevoel. Super dat je je realiseert dat je niet bezig bent met beter worden, maar dat je bezig bent met goed overkomen naar de buitenwereld. Dat iemand zegt dat je dit doet alsof moet ophouden dat snap ik wel dat het rot voelt. Daarom is het zo belangrijk dat je eerst heel echt goed voor jezelf zorgt. Zelf besef, zelf liefde, hoe noem je dat. Van een ander kunnen wij soms helaas niet oprekenen. Lijkt mij erg pijnlijk om zo te moeten lezen over het oordeel van een ander. Soms is het goed om niet aan te trekken over mening van een ander. Er zijn wel mensen die je begrijpen en proberen te begrijpen: mensen die van je houden en om je geeft.

  38. 5 juli 2017 / 20:42

    Oh Rebecca! Tranen met tuiten hier. Dit is een van de redenen dat ik zo’n hekel heb aan whatsapp. Vreselijke mensen die denken dat ze álles maar kunnen typen. Deze persoon wil je nieteens in je telefoon hebben staan. Ik wil jou heel veel kracht, sterkte, maar vooral rust wensen. Kop op meissie! Met hulp word het écht allemaal beter. Is het niet vandaag dan is het morgen. Lucht je hart, gooi alles eruit, val het dal in maar belangrijker nog: Klim sterk met neus in de lucht weer omhoog. Kop op meissie. Knuffel <3

  39. 5 juli 2017 / 22:31

    Lieve Rebecca,

    Ik volg je nog niet lang genoeg, dus ik heb duidelijk wat blogs gemist over hoe je je voelt. Jeetje, (digitale) hug van mij! Ik wens je enorm veel sterkte en kracht toe. Positive vibes only nu om je heen. De rest? Moeven! xxx <3 Liefs!

  40. 8 juli 2017 / 15:41

    Dapper van je om dit te delen met ons. Wat naar op Whats App 🙁 Niet normaal. Je bent absoluut geen aansteller! Ik hoop dat je je gauw weer wat beter zult voelen en ik wens je heel veel kracht en sterkte toe.

  41. 9 juli 2017 / 09:55

    Wat goed zeg dat je dit met ons deelt. Ik weet er het fijne niet van en heb me geen voorstelling hoe jij je voelt. Toch wil ik je heel erg veel sterkte wensen een een digitale dikke knuffel geven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

My latest video